Als er iemand in de eerste helft van dit jaar slim omging met de media was het FKA twigs wel. Ze bracht een aantal spannende EP’s uit en maakte voor elke single die ze de wereld inslingerde een eigen videoclip, die natuurlijk gretig aftrek vonden op YouTube. Vanwege deze marketingcampagne, en natuurlijk ook vanwege de kwaliteit van de liedjes, werd er door velen reikhalzend uitgekeken naar haar debuut.
Dat debuut is er met LP1 dan ook, maar of hij helemaal aan de verwachtingen voldoet is moeilijk te zeggen. Muzikaal gezien heeft FKA twigs duidelijk de nodige invloeden, van moderne R&B als James Blake en The Weeknd, de triphop van Portishead en Tricky tot de zang van Kate Bush en, vooral, Björk.
Veel van de nummers op LP1 zitten razend knap in elkaar, met een heldere productie, lekkere beats en kronkelende lijntjes. Toch blijft de stem van Tahliah Barnett, zoals twigs in het echt heet, alle aandacht naar zich toetrekken, en die moet je liggen. Barnett gilt, hijgt en kreunt zich door een groot deel van de nummers heen. Op een deel van de tracks pakt dit goed uit, zoals op de sterke single ‘Lights On’ en de afsluiters ‘Give Up’ en ‘Kicks’.
Andere keren wordt de zang echter vervelend en zou je bijna wensen dat er ook een instrumentale versie van het album beschikbaar is. FKA twigs laat op LP1 namelijk horen dat ze het zeker in zich heeft om sterke nummers te maken en levert met haar debuut een interessante plaat af waar voor eventuele opvolgers nog de nodige groei in zit.
