Een haantje is Brian Fallon bepaald niet; hij voelt zich niet te groot om zijn spijkerjasje te ruilen met de blouse van een meisje in het publiek, het veel te kleine ding aan te trekken en hem een paar nummers om zijn schouders te houden, intussen grappen makend over zijn niet al te imposante fysiek
Lees verder...James Hoare en Jack Cooper begonnen Ultimate Painting als extraatje naast hun werk bij respectievelijk Veronica Falls en Mazes. Die samenwerking heeft met Ultimate Painting uit 2014 en Green Lanes van vorig jaar twee prima plaatjes met lekkere jangly indiepop opgeleverd. Het optreden dat de twee, aangevuld door een bassist en drumster, op de afgelopen
Lees verder...Foals maakte de laatste jaren een aardige muzikale ontwikkeling door, met als één van hoogtepunten het vorig jaar uitgekomen What Went Down. Ook qua zalen gaat de band steeds een stapje verder; vorig jaar september zetten de Britten de Melkweg nog op z’n kop en gisteravond was het de beurt aan de Heineken Music Hall,
Lees verder...Het zal weinig mensen ontgaan zijn dat 2015 het jaar was van Tame Impala. De band maakte met Currents de beste plaat van het jaar, was op Lowlands één van de hoogtepunten en groeide van een (bij het grote publiek) vrij onbekende psychedelische rockband door naar festivalheadliner. De Australiërs zullen er ongetwijfeld voor tekenen om
Lees verder...Frank Turner is geen artiest die honderden uren in de studio doorbrengt totdat elk detail klopt en elk geluidje precies op de goede plek staat. Frank Turner hoort over het podium te rennen, springen en vliegen, als het even kan voor een uitzinnige menigte. Geen wonder dus dat hij gisteravond in TivoliVredenburg bijna als een
Lees verder...Ought heeft een hoop speelkilometers gemaakt sinds de release van het heerlijke debuut More Than Any Other Day vorig jaar, zoveel is duidelijk. Gisteravond speelde de band strak, scherp en gefocust op de laatste avond van een tour die de band sinds mei op de weg hield. Eindelijk tijd om terug te keren naar Montreal
Lees verder...Magisch was het, alweer zes jaar geleden op een snikheet Lowlands, en magisch was het weer gisteravond, op een gure, natte herfstdag in november. Toen had Patrick Watson net Wooden Arms uitgebracht, de moeilijke opvolger van zijn doorbraakplaat Close To Paradise. Nu heeft hij met Love Songs For Robots één van de mooiste albums van
Lees verder...Midden in ‘Bored In The USA’ zijgt hij ineen en roept hij Jezus aan, daarmee het voorbeeld volgend van ongetwijfeld een groot aantal voorgangers uit de tijd dat Paradiso nog als kerk fungeerde. Zo cynisch als de uitroep van Father John Misty midden in zijn commentaar op de American Dream en suburbia zal het vroeger
Lees verder...Voor wie niets met Halloween heeft is het zaterdagavond goed toeven in Paradiso. Ja, ze zijn er wel, de vampiers, zombies en verpleegsters (elk kostuum lijkt een variatie op die drie archetypes), maar altijd nog een stuk minder dan buiten de deuren van de voormalige kerk. London Calling it is dus, op een avond die
Lees verder...Naast het aanvoeren van de beste band van de Lage Landen heeft dEUS-frontman Tom Barman ook nog de tijd om zich uit te leven in andere muzikale genres. Zo begon hij vorig jaar de groep TaxiWars met jazzsaxofonist Robin Verheyen en bracht hij ook in 2014 nog Where Neon Goes To Die uit, de tweede
Lees verder...Zou hij ze gezien hebben toen hij aankwam in Amsterdam? De vluchtelingen die uit dezelfde regio komen als waar hij zijn band naar vernoemd heeft en waar een onrustige zwerver als Zach Condon ongetwijfeld een zeker verwantschap mee voelt. Als erkend vliegtuighater doorkruist hij met Beirut momenteel per trein en bus Europa, maar niet voordat
Lees verder...Mark Kozelek is een verhalenverteller. Zijn liedjes voeren langs zijn familie en vrienden, zijn leven on the road en zijn jeugd. Wie zijn platen kent weet dat hij weinig nodig heeft om die verhalen tot leven te wekken. De nummers op zijn laatste albums worden vaak spaarzaam ondersteund met alleen een akoestische gitaar en hier
Lees verder...Afgaande op het voorprogramma (twee gasten, waaronder de drummer van Modest Mouse, die vanonder twee isolatiedekens vrij abstracte elektronische muziek met veel bas produceerden), hadden we het al aan kunnen zien komen; het zou een rare avond worden. Met de bas zat het tijdens het concert van Modest Mouse zelf in de Grote Zaal van
Lees verder...De zaterdag is vooral een goede dag voor liefhebbers van folk en singer-songwriters. Dit begint al bij de openingsact van The Barn Other Lives, dat haar prachtige liedjes prima naar een livesetting weet te vertalen. De nummers van Tamer Animals, onder andere ‘As I Lay My Head Down’ en de titeltrack, maken het meeste indruk,
Lees verder...Deze editie van Rock Werchter was er eentje van afzeggingen en op de vrijdag deed vooral het gemis van Ben Howard zich voelen. Wie er wel was, was Lonely The Brave, dat de taak kreeg om The Barn te openen. Het Amerikaanse post-hardcore kwintet bracht vorig jaar een prima plaat uit, met een kneiter van
Lees verder...