De man met de wollen muts die wij beter kennen als Badly Drawn Boy is er weer. Met een nieuwe plaat, die wat mij betreft de mooiste is die Damon Gough, zoals zijn vrouw en kinderen hem het beste kennen, tot nu toe maakte. En dat mag misschien ook wel, als je nieuwe cd een ode aan je vaderland is en daarom Born in the UK heet. Inderdaad, een knipoog naar Bruce Springsteen’s Born in the USA. Op gegeven moment komt in een tekst zelfs een verwijzing naar zijn Thunder Road voorbij. Maar denk nu niet dat Badly Drawn Boy ook als the Boss is gaan klinken. Born in the UK bevat hoofdzakelijk fraaie, ingetogen luisterliedjes met mooie, verhalende teksten.
Alleen tijdens de eerste 10 minuten van dit uurtje muziek ligt het tempo wat hoger, waarbij het uitbundige titelnummer het meest opvalt, vanwege het daverende intro van het patriottische Britse lied Land of Hope and Glory en de prangende vraag: what were you doing in 1976? De daarop volgende liedjes zijn stuk voor stuk van een ongekende schoonheid, met meer dan ooit een hoofdrol voor de piano in plaats van de akoestische gitaar, naast het zalvende stemgeluid van Gough. Met hier een daar knappe vondsten en verrassingen zoals in hoogtepuntjes A Journey from A to B, Without a Kiss (let op die knappe tempowisseling) en afsluiter One Last Dance. Ondanks het rustige karakter van de meeste nummers zijn de gelaagde arrangementen bijzonder rijk ingekleurd, met vele akoestische gitaren, strijkers en andere toeters en bellen. Bovendien klinkt Born in the UK productioneel bovendien als een klok en niet meer zo ruw als bijvoorbeeld zijn debuut The Hour of the Bewilderbeast. En dat is in dit geval absoluut geen bezwaar. Ook niet erg: dat korte elektronische riedeltjes dit keer achterwege zijn gebleven.
Deze hartverwarmende, soms melancholische plaat – komt goed uit nu de temperaturen dalen – overtreft kortom op meerdere fronten de ook al niet misselijke voorgangers One plus One is One en Have you fed the fish? en houdt met gemak tot het einde de aandacht vast. Nu zou het fijn zijn als Badly Drawn Boy ook nog eens een echt goede liveshow zou weggeven. Want tot nu toe rammelden zijn concerten aan alle kanten. Het is daarom de vraag hoe het zal gaan met deze fraaie verzameling nieuwe liedjes.
Bekijk hier de video van de nieuwe single Nothing’s gonna change your mind.
Een mooie recensie en hij klopt als een bus. Toen ik de cd voor het eerst luisterde vreesde ik dat de liedjes iets ‘te af’waren, maar die vrees was ongegrond.
Vooral het laatste nummer, one last dance, is erg goed. Daarbij is het goede van de cd dat het een paar keer luisteren vergt voor je hem echt gaat waarderen, en dat was ook het geval bij de vorige cd’s van bdb.
Echt een aanrader
Pingback: Badly Drawn Boy keert terug met filmsoundtrack | Alternative