De nacht is voor het ongedierte? Dat spreekwoord gaat dan niet op voor de Nederlandse singer-songwriter met de naam van een Deense wielrenner: Blaudzun, toch een nachtdier pur sang. Eentje van het romantische soort bovendien. De sfeervolle, niet van een gezonde dosis drama gespeende songs op zijn pas verschenen debuutalbum zijn heel bewust gemaakt voor de nacht, de periode tussen een oude en een nieuwe dag.
De warme stem van Blaudzun, wel wat weg hebbend van Finn Andrews van
The Veils, is graag je gezelschap in die nachtelijke uren. "Dat was het
belangrijkste bij het maken van deze plaat", zegt Blaudzun, door zijn
ouders Johannes Sigmond genoemd. "Om in de nummers en het totaalgeluid
echt de sfeer te pakken van een nachtelijke autorit. Ieder liedje moest
daar een soort soundtrack bij zijn."
Half april kwam de deels thuis opgenomen, titelloze cd redelijk geruisloos uit, met een releasefeestje pal na een optreden van Patrick Watson in Paradiso. Kort daarna deed hij nog het voorprogramma van de Noorse Ane Brun. Langzaam maar zeker wordt de plaat echter beter opgemerkt en de eerste lovende besprekingen van onder meer OOR en op Alternative Blog druppelen binnen. "Aan die goede recensies is het nog wel even wennen", zegt Sigmond. "Het is best opvallend ik ben nog niemand tegengekomen die zei dat het kut is."
Muziek maken is voor Sigmond altijd vanzelfsprekend geweest. "Mijn ouders zaten ook in bands en maakten van die echte Nashville countrymuziek. Dus door het hele huis slingerden instrumenten rond: een piano, gitaren, banjo's, een blokfluit. Zo begin je vanzelf wel met muziek maken." Zelf speelde hij sinds zijn tienerjaren in tal van gitaarbandjes, waar hij bas en gitaar speelde. "Maar ik heb ook altijd gezongen. Dat deed ik het allerliefst. Op een dag besloot ik alleen met een gitaar te gaan zingen, met ingetogener liedjes. Daar had ik blijkbaar behoefte aan, want het beviel ontzettend goed. Het klinkt misschien wat zweverig, maar zo vind je jezelf dus op muzikaal gebied. Vervolgens ga je er je liedjes naar schrijven."
Toen er genoeg liedjes waren, kon er een album komen. Met die sfeer passend bij de nacht of nachtelijke autoritten dus, die Blaudzun zo belangrijk vindt. "De meeste liedjes hebben een dromerige sfeer, dat past goed bij de nacht. Ik ben wel een romanticus, ja. Ik heb een wat rare voorliefde voor schaduw en donker, toch ben ik ook weer geen somber mens. Op gegeven moment ben ik 's nachts in de auto gestapt om alle nummers keer op keer te luisteren en op zoek te gaan naar de juiste volgorde." Niet voor niets speelt de fraaie videoclip bij single Blindspot zich ook af tijdens een nachtelijke autorit, vol ontmoetingen met vreemde figuren op het asfalt.
Een allesomvattend thema van zijn teksten noemen is een lastige vraag. "De teksten zijn hoe dan ook essentieel. Het was ook een stap voor me om ze in het cd-boekje af te drukken. ‘Mensen moeten er maar gewoon goed naar luisteren', dacht ik eerst. Je kunt ze immers niet los zien van de liedjes. Sommige teksten gaan over je willen verstoppen in relaties waar je je eigenlijk niet in thuis voelt, of over hoe je in het leven staat en hoe dat misschien niet altijd bevalt. Dat je ergens anders zou willen zijn. Maar er staat ook een onheilsprofetie op de plaat, en gewoon nummers over seks."
De komende zomer heeft Blaudzun genoeg optredens in het verschiet, meestal in de bezetting met akoestische gitaar, lapsteel, accordeon en soms een drummer. "Het is een bezetting waar ik me op dit moment erg in thuis voel." Naast de nodige zaaltjes is Blaudzun ook op festivals als Metropolis (6 juli) en The Music In My Head (14 juni) te zien. "Dat is mijn ambitie: veel spelen. En daarna weer een nieuwe plaat maken, want ik wil mooie dingen blijven maken. Volgend jaar alweer een nieuw album dus? "Graag! Maar het is moeilijk te zeggen hoe die dingen zullen gaan. Ik hoop dat het lukt." Meer bekendheid zou daarvoor noodzakelijk zijn. "Tja, ik streef niet echt na om heel bekend te worden. Maar als je door wilt gaan met mooie liedjes schrijven, dan is het wel zo handig."
Op 7 juni volgt eerst nog een optreden op een bijzondere locatie. Een flamingo siert de donkerblauwe hoes van het debuutalbum, dus speelt Blaudzun die dag pal naast de flamingo's in de Amsterdamse dierentuin. Wat heeft hij in het bijzonder met deze roze vogelsoort? "Dat komt door een theorie van een bioloog die ik las. Volgens hem staan flamingo's meestal op een poot, omdat ze eigenlijk een gruwelijke hekel hebben aan water. Maar ze moeten wel in dat water staan, anders gaan ze dood van de honger. Die mooie dieren zijn dus veroordeeld tot een situatie. Goh, zo kom je dus ook weer een beetje uit bij de thematiek van de muziek. Ergens in gevangen zitten waar je eigenlijk niet wilt zijn."
Blaudzun – Blindspot
Lees ook:
- Nooit van gehoord? – Blaudzun
Ook op Valkhofaffaire, deze zomer in Nijmegen.