Een haantje is Brian Fallon bepaald niet; hij voelt zich niet te groot om zijn spijkerjasje te ruilen met de blouse van een meisje in het publiek, het veel te kleine ding aan te trekken en hem een paar nummers om zijn schouders te houden, intussen grappen makend over zijn niet al te imposante fysiek (hij heeft wel wat beters te doen dan pushups). De Melkweg ziet woensdagavond sowieso een veel meer ontspannen Fallon op het podium staan dan de afgelopen jaren met The Gaslight Anthem; die hiatus doet hem duidelijk goed.
Zijn eigenlijke band kondigde dus vorig jaar aan de pauzeknop in te drukken, wat Fallon de ruimte gaf om zich te storten op Painkillers, het prima soloalbum dat hij vorige maand uitbracht. Toch draaide het concert gisteravond meer om het onvolprezen Elsie van ander zijproject The Horrible Crowes uit 2011, dat hij samen met bandmaat en tourgitarist Ian Perkins op plaat slingerde.
Zoals verwacht betekende Fallons eerste echte soloalbum geen enorme muzikale koerswijziging ten opzichte van The Gaslight Anthem. Goed, nummers als ‘Rosemary’, ‘Among Other Foolish Things’ en ‘Nobody Wins’, waar hij gisteren mee opende, zijn wat folkier dan de blue collar punk van zijn band, maar de stijl, beeldspraken en die krakende vocalen dragen duidelijk de signatuur van de frontman.
Fallon en zijn Crowes trapten in Amsterdam af met een aantal nummers van Painkillers, voordat hij met het blokje ‘I Witnessed A Crime’, ‘Sugar’, ‘Black Betty And The Moon’ en ‘Ladykiller’ diep Elsie indook. Daarop was er met het rockende ‘A Wonderful Life’ weer ruime voor zijn soloplaat en gaf hij een mooi cadeautje met een akoestische cover van ouwetje ‘The Navesink Banks’, van Gaslight Anthem-debuut Sink Or Swim. Katy Perry-cover ‘Teenage Dream’ kreeg daarna van Fallon dezelfde behandeling als Ryan Adams 1989 van Taylor Swift vorig jaar gaf.
Met de bijzonder goedgeluimde Fallon kwamen The Crowes na ‘Open All Night’ aan bij de toegift (die eigenlijk die naam niet mag hebben, want hij gelooft niet in het concept toegift) voor een laatste blokje Elsie, met de stampende bluesrocker ‘Mary Ann’, ‘Crush’ en hoogtepuntje ‘Behold The Hurricane’, dat zich zonder twijfel kan meten met de beste nummers die hij ooit maakte.
Of The Gaslight Anthem nog weer bij elkaar gaat komen is afwachten, al ligt het voor de hand dat ze het over een paar jaar weer gaan proberen. Deze pauze doet de frontman in ieder geval goed en het is ook weleens fijn om de ‘erfgenaam van Bruce Springsteen’ eens zo losjes en relaxed op het podium te zien staan; dat mag hij vaker met zijn (Horrible) Crowes komen doen.
