Ben je dol op van die hoog overslaande falsetstemmen? Van Thom Yorke bijvoorbeeld, of zelfs als die afkomstig is van pak 'm beet Mika, maar is laatst-genoemde discoprins lang niet indie schmindie genoeg voor je? Dan is het Londense Trouble Over Tokyo een aanrader, ook voor andere liefhebbers van avontuurlijke indiepop trouwens. De wat kitcherige muziek van Trouble Over Tokyo is doorspekt met aangenaam weirde, soms grillige elektronica, strijkkwartetten en de buitengewoon lenige stem van Christopher Taylor, die soms pardoes de allerhoogste regionen in schiet.
Dat is allemaal te horen op het tien nummers tellende album Pyramids,
verschenen op het Klein label, alhier gedistribueerd door Rough Trade.
Het is de opvolger van het in slechts 1000 exemplaren verschenen
DIY-debuut 1000, zodat je Pyramids even goed als het ware debuut zou
kunnen opvatten. Indielectro is de omschrijving die het 28-jarige Trouble Over
Tokyo-brein Christopher 'Toph' Taylor zelf heeft gegeven aan z'n helemaal zelf in
elkaar geknustelde.
Helemaal zo gek nog niet, die karakterisering: Toph maakte z'n album
helemaal zelf en de diverse kanten op schietende liedjes zijn stuk voor
stuk mooi en diepgaand, met als hoogtepuntjes titelnummer Pyramids en
The Dark Below (Oh…. My God). Plaatopener Start 
Making Noise luidt
dit album prettig verwarrend in; aftrappend als een sober, akoestisch
gitaarliedje, totdat plotseling alle registers op een overdonderende
manier open gaan. Een dansbaardere track als Save Us doet zowaar aan de
hoogtijdagen van eighties-iconen Eurythmics denken.
Maar de meest in het oor springende eigenschap van Trouble Over Tokyo
is kortom die als een 11-jarige turnster zo lenige stem van Toph, die
met het grootste de allerhoogste regionen opzoekt. "Is dit de nieuwe
Mika?" vraagt mijn vriendin terwijl deze plaat opstaat. Geen gekke
gedachte, ware het niet dat Toph's veel artistiekere muziek grilliger
en donkerder van aard is. Met de vrolijke, hitgevoelige luchtigheid van
die nieuwe popster heeft Trouble Over Tokyo weinig tot niets van doen.
De Londenaar houdt het qua vergelijkingsmateriaal trouwens zelf op een
mix van Björk, Radiohead's Thom Yorke en… Michael Jackson.
Toph's stem maakt van Pyramids hoogstwaarschijnlijk een stevig
gevalletje van 'love it or hate it', maar intrigerend is de muziek op
Pyramids van begin tot eind. En bij vlagen net zo mysterieus als de
nagetekende Egyptische pyramides van Gizeh in het ook al net zo
bijzondere artwork. Het maakt Trouble Over Tokyo instant tot een van de meest boeiende nieuwkomers van het jaar.
Trouble Over Tokyo – The Liar. Meer muziek op MySpace.
