Wel eens keyboards een in aanleg leuke cd definitief om zeep horen helpen? Op Sam’s Town, de nieuwe van the Killers, komen ze zo enorm hinderlijk boven de rest van de muziek en zang uit, dat ik op het eerste gehoor kramp in mijn tenen kreeg van het krommen. Het minder dichtgesmeerde geluid op voorganger Hot Fuss van twee jaar terug, met daarop de leuke, dansbare hits Mr. Brightside en Somebody Told Me, beviel me een stuk beter. Toen leek er tenminste nog wat ironie te zitten in de Brits aandoende muziek van deze Amerikanen. Ze leken zichzelf niet helemaal serieus te nemen en dat was wel zo verfrissend.
Hoe anders is dat op voor hen cruciale release Sam’s Town, waarmee de heren vastbesloten zijn de hele wereld te veroveren. Vandaar dat de holle, gezwollen bombast hoogtij viert in een glad, over the top dicht geplamuurd geluid vol gitaarmuren. En lelijke, overbodige toetsen dus. De band heeft er zeker wel wat nieuwe catchy nummers bij op het repertoire, waardoor ik dit album niet helemaal naar de vuilnisbak verwijs. Opener Sam’s Town bijvoorbeeld, of bescheiden hoogtepuntjes, For reasons unknown, Read my mind en Bones, al had die laatste dan weer prima zonder die opgeblazen keyboards gekund. Kan die toetsenist alsjeblieft een ander baantje zoeken in een casino van Las Vegas of zo?
Daar komt nog bij dat zanger Brandon Flowers in andere liedjes zo dramatisch aan het kwelen is, dat het in combinatie met de bombast soms doet denken aan zeurderige emo zoals we die recent kennen van Panic! at the Disco en Fall Out Boy. Flowers laat in interviews uit den treure weten dit keer ook erg beïnvloed te zijn door Bruce Springsteen, te horen aan enkele strijdbare koortjes en teksten met het thema ‘kom mee, we laten alles achter en gaan op reis’, voorlopig mogen deze jongens van mij nog niet de hondenpoep van de Boss zijn schoenen aflikken..
Maar omdat het grote (festival)publiek nu eenmaal niet vies is van rockbands die handelen in holle bombast en grote gebaren (zie ook in een andere categorie Live), zal de missie van the Killers om hééél groot te worden dankzij dit album ongetwijfeld slagen. Ook in Nederland, waar het Paradiso-concert in november in een mum van tijd uitverkocht. Vind jij dit album wel meer dan de moeite waard? Laat vooral weten waarom ik er dan naast zou zitten.
Bekijk hier een live-opname van When you were young.
Zie ook:
- Nieuwe single van the Killers
Volkomen mee eens! Vind het een uitgave van The Killers Light..
Ik ben het er niet helemaal mee eens. Hot fuss was wel beter maar dat was juist meer gericht op het grote publiek. In dit nieuwe album nemen ze meer risico’s zeg maar, ze maken hun stijl nog meer bijzonder en dat vind ik wel vet. Het slaat nergens op dat je op 4 nummertjes na die hele cd kan wegflikkeren, moet er gewoon aan wennen zoals bij elke nieuwe cd.
En o jah, het is een belediging voor hun om ze te vergelijken met Panic! At the Disco en Fall out Boy. The Killers RULE!!
Wat een lulverhaal zeg. Maakt er es iemand een vette plaat is het weer niet goed. Sorry dat het niet helemaal in je nauwe main stream straatje is. Waarom ga je niet Frans Bauer reviewen of zo ?
Je kunt natuurlijk ook zeggen dat het niet helemaal naar je smaak is. Maar dan ben je ook zo klaar met je verhaal. Dus, ik vind het wel een goed album.
Het leuk omschrijven kun je zeker,
jammer alleen dat het nergens op slaat..
Als je een dansbaar plaatje zoekt moet je misschien overstappen op andere muziek dan Indie rock lijkt me..
Ja hoorrrrr.
Ik neem aan dat je er nu toch wel even anders over denkt een jaar na deze woorden.
Dit album heerscht
Beste Joris,
The Killers ervan betichten dat ze niet subtiel zijn is net zoiets als Theo Maassen ervan beschuldigen dat ie altijd grappen maakt. Ik weet dan ook niet welke obscure demo van Hot Fuss je gehoord hebt maar wat dat betreft is Sam niet wezenlijk anders dan z’n voorganger. Daarbij vind ik de afwezigheid van een auto-tuner op de vocalen (of de aanwezigheid van dubieuze noten) noemenswaardig. Datzelfde geld voor de dynamiek: al zijn de meeste CD’s van deze tijd helemaal plat gecompressd, Sam is dat alleen tijdens de bombastische momenten. Ik geef toe: de eerste keer dat ik het plaatje draaide wist ik niet of ik óm of mét ze moest lachen. Maar hoe vaker ik ‘m draai hoe minder ‘grappig’ ik ‘m vind (net als Hot Fuss destijds) en hoe meer ik de gewaagde sprongen waardeer. Ik bedoel: blazers in een synthrockband dat is toch niet vervelend maar geniaal!? Als het zo goed werkt als bij Bones that is. Enfin, je leest wel dat deze plaat van The Killers bij mij wel hoog in mijn lijstje van ’07 staat. Ieder z’n ding!
Cheerio, Sander Blom.
Als iemand durft bewere da panic! emo muziek heeft moet die persoon tog nog maar is 1st echt goed luisteren naar hun nummers alvorens er gewoon een etiket op te plakken. Ik ben fan van panic! at the disco, fall out boy én the killers: en nu benk inneens n zielige emo fwa?! komaan zeg; zoekt een leven en wees ni kwaad op de mense die zover zijn gekome omda ge weet da ij nooit zo ver zult kome.
Ik vind ook dat je niet zomaar mensen moet beoordelen en dat The Killers hun nieuwe sound ook wel goed is. Ik ben namelijk ook fan van de 3 groepen waarover het hier gaat.
Mr. Brightside blijft m’n persoonlijke favoriet maar hun nieuwe sound is verfrissend en origineel en daarom nog niet emo.
Ik vind Sam’s Town ook ene erg goed album! Hot Fuss is wel beter maar om dit nou zo af te kraken slaat echt nergens op.
When you were young is zeker mijn favoriet
Pingback: Review: The Killers - Day & Age | Alternative
Tsja zoals al word gezegd als je het niet leuk vind ga je toch lekker wat anders doen, als je niet van de muziek houd oké maar ik ga ook geen frans bauer reviewen als ik er niet van houd terwijl andere het geweldig vinden,
by the way
PIANO IS THE BOMB
BRANDON FLOWERS IS THE BOMB
SAM’S TOWN BEST ALBUM
het laat zien wat ze echt zijn!!!!