Dankzij een reeks energieke optredens vormden ze dik drie jaar terug een Britse belofte van jewelste: The Subways. Een jong gitaartrio dat midden in de nieuwe Britpop-hausse de mosterd voor de verandering eens niet uit de typisch Britse muziekhistorie of eighties new wave haalde, maar uit de inmiddels wat achterhaalde Amerikaanse grungeperiode. Waar anno 2008 het razende duo Blood Red Shoes het water uit deze poel weer heerlijk fris laat aanvoelen, leverden The Subways met Young For Eternity een te kaal debuut af met te weinig echt goede liedjes. Ook sneuvelde nog eens de relatie tussen zanger/gitarist Billy Lunn en apetijtelijke bassiste Charlotte Cooper. Hierdoor liet een tweede album zo lang op liet wachten, dat we de band al bijna waren vergeten en nog slechts herinnerden van hitje Rock 'n Roll Queen.
Een nieuwe plaat is er nu, en je kunt zeggen dat het met All Or Nothing nu inderdaad alles of niets is voor The Subways. Und verdammt:
in de blazende opener Girls & Boys (geen Blur-cover, wel heftige
Muse-achtige riff en ritmesectie) gaan we direct overstag. Helemaal als
de band direct daarna in Kalifornia even de Foo Fighters op hun best
naar de kroon steekt.
Knallende binnenkomers, rap gevolgd door poppiër
single Alright, waarop de heldere, bijna gelikte koortjes van Billy en
Charlotte precies op de goeie plek zitten, zoals in wel meer nummers op
deze smakelijke rockplaat. Ook zeer Foo Fighter-esque: de oerschreeuw op z'n Dave Grohl's
die Billy in sommige nummers laat horen, in het
poppy Shake! Shake!, het woest voort denderende Turnaround of het
dynamische Obsession. Het komt hier allemaal stukken beter uit de verf dan op het debuut.
De liedjes zijn bovendien bovengemiddeld pakkend en
goed en energie knalt van begin tot eind onverminderd uit de speakers,
mede dankzij de ingehuurde sterproducer Butch Vig, Garbage-drummer en
ooit achter de knoppen bij Nirvana en Smashing Pumpkins. Laat het maar
aan deze veteraan over om een rockalbum met veel dynamiek haarscherp op
te nemen. Maar Billy, Charlotte en drummer Josh Morgan nemen zelf ook
nauwelijks gas terug. Of het moet in het meteen wat saaiere Move To
Newlyn zijn; rustiger slotakkoord is met een heuse banjo erin wel
geslaagd.
Diepgang? Nauwelijks. Origineel? Ga toch weg zeg! Maar
energiek, onstuimig en klinkend als een klok? Jawel! In een
georganiseerd wedstrijdje drie tegen twee met Blood Red Shoes komt dit
momenteel hippere duo Stephen en Laura-Mary weliswaar als winnaar uit
de bus, vanwege net wat meer ongeremde energie en originelere
songs. Maar met Met All Or Nothing verlengen The Subways wel geheel
overtuigend en vol hoorbaar enthousiasme hun bestaansrecht. En een doorbraak in de VS zou zomaar kunnen lukken met deze ideale soundtrack bij een snelle, zomerse autorit. (***1/2).
The Subways zijn half augustus te zien op Pukkelpop en staan op 2 november in de Amsterdamse Melkweg.
The Subways – Girls and Boys
Zie ook:
- Video: The Subways – Alright
- Alles of niets voor The Subways
