Incubate 2009: bakvissen, bodybuilders en bloedstollende muziek

Dat varken van Hermann Nitsch (klikken op eigen risico) heeft in z’n laatste levende momenten vast niet zo hard gekrijst als het legioen bakvissen de dag erop in de Tilburgse binnenstad. Rond popzaal 013 en het winkelcentrum krijgen hyperventilerende tieners een collectief orgasme als hun helden van McFly (eveneens klikken op eigen risico) uit het hotel komen en in een taxi stappen.

Maar het moet gezegd: meer dan 48 uur in de rij liggen en A4′tjes uitdelen met een zelf geschreven liedje aan andere fans om samen je idolen te onthalen – dat is toewijding. De bezoekers van Incubate 2009 lopen er vertederd en hoofdschuddend glimlachend aan voorbij en gaan één deur verder naar binnen.

In de kleine zaal mag Caspian aftrappen. De Amerikanen zijn om drie uur ‘s nachts uit Kopenhagen vertrokken, maar toch bijna drie kwartier te laat aangekomen. Zonde, want deze stevige (3 gitaristen!), maar dromerige postrock (ergens tussen Isis en Sigur Ros) willen we best een volle set ondergaan. Nu is het tijdschema onverbiddelijk en mag de band na een dik kwartier weer inpakken.

Dan maar weer naar buiten, op zoek naar meer muziek. Incubate 2009 duurde bijna een week, maar de meeste bandjes spelen op deze laatste dag van het festival. Tilburg voelt zo een beetje als Groningen tijdens Eurosonic; door de hele stad zijn kroegen en andere podia met grotendeels nieuwe acts. Zoals in Paradox, waar Knalpot ons laat meeknikken op overstuurde en soms verrassend jazzy “herrie”. Leuk plaatje ook: twee mannetjes in groene shirts en met knalrode mutsen, eentje achter een drumstel en de ander op gitaar, toetsen en een berg knoppen. Deels knetterhard, dan weer even subtiel, met repeterende geluidseffecten en vette distortion. Iets te nette setting met de stoeltjes en tafeltjes, maar dat halen we de volgende keer in een donkere club wel weer in.

In Café ‘t Buitenbeentje hangt men zowaar met de benen buiten voor Rummelsnuff. Op een piepklein podium staat een bodybuilder met een enorme bierpens en een varkensmasker; Roger Baptist. In het dagelijks leven uitsmijter, en aan z’n spieren te zien wil je hier inderdaad geen ruzie mee. In plaats van een live-band staat er een cd-speler en om de zoveel nummers neemt de Duitser een hijs uit de literfles Bacardi. De helft van de drank gaat bij wijze van douche over z’n rug. Rammstein op cheesy beats, en ook Barry Manilow moet er aan geloven: Oh Mandy wordt Oh Wendy. De zanger reageert verbaasd als het publiek “zugabe!” schreeuwt: “Wow, that is the same word in both German and Dutch!” Dit hoogtepuntje is de verdiende vervanger voor de afgezegde mystery guest (Arie Ribbens, echt waar).

Door naar Daily Bread in Little Devil. Electropunk, of ‘Sexy Garage Dance’ zoals ze het zelf noemen dekt de lading wel. Eerder dit jaar deed de band als voorprogramma niet onder voor zZz en ook hier op Incubate maken de venijnige drums, loeiharde bas met effecten en toetsen van het piepjonge Friese drietal indruk. Al zijn er op dit tijdstip teveel leuke bands bezig zodat de kroeg bepaald niet uitpuilt. Stiekem een beetje jammer dat ‘Sex in the back of a truck’ niet langskomt (en ook niet op het binnenkort te verschijnen debuut te vinden is). Verder puik optreden.

Een dag lang bandjes kijken sluit je het liefst af met een positieve noot of een dosis euforie, maar in plaats daarvan is de bar in 013 gesloten en krijgen de bezoekers van Incubate 2009 het loodzware Soap & Skin voor de kiezen. Stikdonkere muziek in een spaarzaam verlichte ruimte, waar Anja Plaschg voor een stil publiek haar demonen mag uitdrijven. Een spookachtige verschijning op het podium geselt haar concertvleugel en laat een ijselijk gegil door de zaal klinken. Schrijnend, bloedstollend en doodeng. Eenmaal buiten voelt de Tilburgse buitenlucht als een warm bad.

Liever nog een keer Rummelsnuff op de afterparty, maar de trein wacht niet. Incubate als het Eurosonic van het zuiden? De potentie is er, en het gebrek aan rijen en uitpuilende zalen zoals in Groningen is voor ondergetekende alvast een groot pluspunt.

facebook share facebook share

4 Reacties // Reageer

4 thoughts on “Incubate 2009: bakvissen, bodybuilders en bloedstollende muziek

  1. Patrick

    Pulled Apart By Horses en Dananananakroyd waren voor mij de hoogtepunten van het festival

      /   Reply  / 
  2. Robin

    Bonaparte op de dinsdag in de cul was het meest vetst!

      /   Reply  / 
  3. Hans Vrijmoed Auteur

    Tja, ben alleen op de laatste dag geweest. Pulled Apart By Horses was in ieder geval super in de Helling.

      /   Reply  / 
  4. Pieter

    Behalve dat het optredens op locaties door heel de binnenstad betreft, gaat de vergelijking met Eurosonic wel een beetje heel erg mank.

      /   Reply  / 
  5. Pingback: Het Laatste Oordeel over 2009: de beste albums, tracks en shows | Alternative

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>