Uit een tjokvol programma is het soms moeilijk kiezen, en in je eentje zie je ooit alles. Vandaar alvast de verwijzing naar de concullega's en ook hier is straks een hoop terug te lezen aan live-verslagen. Ondertussen alvast een verslag van onze eigen route.
Lange rijen op het schouwburgplein. Als er één band is die een stempel drukt op de eerste avond van Motel Mozaïque, is het dEUS wel.
Voor de secret headliner (vanaf het begin eigenlijk al gehint en voorspelbaar) waren aparte polsbandjes nodig, vanaf 16.00 uur verkrijgbaar bij de festivalkassa. Uiteraard een sympathiek gebaar van de organisatie om mensen niet vlak voor aanvang teleur te stellen, maar je bent mooi de klos als je overdag moet werken en niemand voor je karretje kan spannen. Nog los van het feit van de mensen die alleen een dagkaart kopen om dEUS te zien (net zo duur als een losse dEUS show) en het verder worst zal wezen wat er verder speelt. Is Motel Mozaique niet het festival van de kleine onbekende bandjes? Gelukkig waren die er ook in overvloed. Helio Sequence bijvoorbeeld, waarvan het toch vreemd is dat die niet in het reguliere avondprogramma zaten. Deze aanstekelijke en dansbare indierock komt later op de avond en in een andere ambiance een stuk beter tot z'n recht dan in het museale TENT. Eigenlijk heeft het halverwege dat concert niet veel zin om nog ergens anders te gaan kijken. Bij dEUS kom je zonder bandje niet binnen (achteraf was dat dus geen probleem) en tegen de tijd dat je bij een andere zaal bent, kun je misschien nog tien minuten iets zien. Motel Mozaïque is kiezen, bijvoorbeeld tussen drie dingen die uw verslaggever eigenlijk alle drie graag helemaal had bij willen wonen: Low, Guillemots en Holy Fuck. Het wordt de laatste, en deze keer is het wél raak in Rotown: adhd-mannen achter een tafel vol apparatuur, overstuurde beats en een vreemd apparaat om geluidsfragmenten van filmrollen te halen. Het café is vooraan net iets te vol om lekker te dansen, maar iedereen die er bij was, kan je vertellen dat je dit niet moet missen als het straks ongetwijfeld de Bravo-tent van Lowlands op z'n kop gaat zetten. Binnenkort meer over de zaterdag.
Toch is het halverwege de show naar de uitgang, met koers richting Off_Corso voor Trentemøller. De Deense ex-dj heeft al bewezen dat hij 'The Last Resort' – bij uitstrek een studioplaat – ook met een liveband kan overbrengen. Op Motel Mozaïque bouwt hij de show perfect op van bedwelmend, via spannend en zwoel naar hard beukende techno.
Vond The Do en Jamie Lidell de verassingen van de vrijdag op MM:
http://chenque65.blogspot.com/2008/04/d-lidell-rule-motel-mozaque.html#links
Door de te lange rij heb ik dEUS moeten missen, maar dinsdag in De Melkweg is er gelukkig een herkansing. Verder was Low erg goed, Holy Fuck moet ik dan maar op Lowlands gaan bekijken… Alleen jammer dat ik Trentemøller hierdoor niet helemaal heb kunnen zien.
Pingback: 2008: de concerten | Alternative
Pingback: Holy Fuck doet voorjaarsconcertrondje Benelux | Alternative