Review: Deerhunter – Microcastle / Weird Era Cont.

Onder navelstaarders en shoegazers vorig jaar al in positieve zin opgevallen: het vierkoppige Deerhunter uit Atlanta, Georgia. Spannende, meeslepende aanleiding was het album Cryptograms, inderdaad boordevol puzzels van goede indierockliedjes, vaak verstopt achter dikke lagen noise en psychedelica. Wie toen afhaakte wegens ‘te ondoorgrondelijk’, doet er goed aan Deerhunter met dit nieuwe, tot heus dubbelalbum uitgegroeide Microcastle / Weird Era Cont. toch echt een nieuwe kans geven. Want songschrijver Bradford James Cox – ook actief als Atlas Sound – had daadwerkelijk genoeg goede ideeën, melodieën, hooks en makkelijker op te pikken liedjes in de pen om Microcastle te laten uitgroeien tot van begin tot eind boeiende dubbelaar.

Hier en daar wordt Weird Era Cont. als bonus-cd bij het album
Microcastle omschreven, maar zo lijkt het alsof dertien tracks maar
even worden afgedaan als afdankertjes of restjes. En daarmee doe je het
materiaal serieus tekort. Toegegeven: de meest verslavende hooks en
finales vinden we op Microcastle in ruw diamanten popliedjes als Never
Stops, Little Kids of Nothing Ever Happened, nummers die geen
schutkleur dragen, die niet zijn verscholen achter – voor sommigen -
ondoordringbare geluidsmuren. Nee, het zijn hier de kristalheldere
gitaren die de sfeer binnen de liedjes bepalen.

Invloeden? Denk de Sonic Youth van midden jaren tachtig, maar dan
minder ruw, of Jesus & Mary Chain dat sixties psychedelica speelt.
Het galmende ritme van Vox Humana op Weird Era Cont. lijkt een
eerbetoon aan Just Like Honey van deze duidelijke inspiratiebron.

Tegen het einde van tweede schijf Weird Era Cont. maken de echte liedjes plaats voor enkele geluidsexperimenten, met als toppunt de minuten lang heerlijk doorjakkerende finale van slotstuk Calvary Scars II / Aux Out. Als je al onderscheid wilt maken, is Microcastle (cd 1) het poppiër album van dit tweeluik, en Weird Era Cont. de wat experimentelere variant.

Maar over
de hele linie is Microcastle / Weird Era Cont. tegelijkertijd spannend,
gruizig, mysterieus, dromerig en bij vlagen bloedjemooi. En zo horen we
Amerikaanse indie natuurlijk het liefst. Ondergetekende in ieder geval
wel. Met gemak van de beste Amerikaanse indiealbums van dit jaar, de
zoveelste. (****)

Deerhunter – It Never Stops (audio)