Animal Collective kan stuurloos en geniaal tegelijk zijn

Tijdens concerten in het verleden dacht Animal Collective uit Baltimore vaak ver vooruit en werd er vooral nieuw werk gespeeld, zonder veel houvast voor het publiek. Met gestaag groeiend succes en een terecht bejubeld album genaamd Merriweather Post Pavilion – veel werk van die plaat was in oktober 2007 al in de Melkweg te horen – lijkt de band nu te hebben ingezien dat steeds meer mensen nu naar een optreden komen omdat ze de nieuwe plaat erg goed vinden en die liedjes willen horen. Tijdens de tournee die dinsdag Paradiso aandeed, ligt de nadruk dan ook ‘gewoon’ op de live-uitvoeringen van het elektronischer, veel voller en melodieuzer klinkende Merriweather-materiaal. Wat gelukkig ook weer niet betekent dat Animal Collective het een uitverkocht Paradiso opeens makkelijk maakt.

Geologist (met lamp op het hoofd) achter de apparatuur op links, Avey Tare in het midden en Panda Bear achter de appartuur en drums op rechts vertikken het namelijk om recht-toe-recht-aan liedjes te spelen. Zo komen trouwe fans die op Merriweather… het gefreak en het speelse geschreeuw van Tare zeggen te missen, live alsnog volop aan hun trekken. Inleidingen van nummers zijn vaak lang en onherkenbaar en beginnen als ongrijpbare chaos om uit te bloeien tot iets moois en herkenbaars. Op die manier begint de set met minuten toewerken naar een energiek Summertime Clothes.

Het geluid is direct kneiterhard en schel, de bassen diep en de stemmen van Avey Tare en Panda Bear zijn diep gedrenkt in galm. De verknipte folk die ooit bij het muzikale universum van Animal Collective hoorde, is hier compleet verdwenen, spaarzaam gitaarspel en extra percussie zijn soms amper te horen. Het blijkt al gauw een snertavond om in een volle zaal een oordop te verliezen, ook al gebeuren er op het podium spannende dingen. Ook dankzij lichteffecten achter de lakens om de tafels waarop de apparatuur staat en projecties op een grote bol boven het podium. Tien minuten in het concert een flink uitgesponnen jam in Guy’s Eyes bijvoorbeeld, waarna het trio na een minuut of vijf toch weer perfect in het liedje komt.

De ‘zolang-het-voor-ons-leuk-blijft-experimenteerdrift’ werkt echter niet altijd en blijft soms hangen in stuurloos geneuzel. Op die manier wordt Chores de nek omgedraaid, mede dankzij de geluidsbrij, en ook tracks What Would I Want Sky (nieuw) en Slippy (oudje) komen matig uit de verf. De bij vlagen matige tot zelfs valse zang doet bovendien de an sich knappe Beach Boys-achtige harmonieën in sommige nummers helaas geen eer aan.

Maar op het moment dat je denkt dat het drietal zich definitief verliest in oeverloze jams en stuurloos gepriegel, belanden ze weer terug op het kronkelende pad met Also Frightened en een monsteruitvoering van Strawberry Jam’s Fireworks van zo’n 15 minuten – begint volstrekt dissonant, mooi melodieus en hypnotiserend tussenstuk. Een euforisch Brothersport is de finale, waarbij in de zaal opeens opvallend veel handjes de lucht in gaan en het schelle gekrijs van Tare dit keer wel opzwepend werkt. In de toegift komt dat andere prijsnummer van Merriweather van de hand van Panda Bear, My Girls, dan weer opvallend mat over, ook al laten de krankzinnig harde beats je ingewanden trillen.

Zo levert anderhalf uur Animal Collective in deze vorm een niet altijd even goed of briljant, maar in ieder geval wel intrigerend concert op, met toch weer enkele onbetaalbare geniale momenten in de tweede helft. Wat soms na een nachtje erover slapen toch weer veel leuker is dan een gewoon, gemiddeld optreden, al zien we de band graag nog eens terug in de vorm van de laatste 40 minuten. Maar of onlangs gewonnen fans er – net als bij TV On The Radio eind vorig jaar – net zo over denken na dit concert?

Het concert van Animal Collective in Paradiso is vanaf dinsdag 24 maart op VPRO’s 3VOOR12 te zien.

Opnames vanuit het publiek: Fireworks

Animal Collective – My Girls

facebook share facebook share

13 Reacties // Reageer

13 thoughts on “Animal Collective kan stuurloos en geniaal tegelijk zijn

  1. Freakystyle

    Ik kan me de recensie voorstellen, maar ben ik het er niet mee eens. Juist de experimenteerdrift die ze live tentoonspreidden was fantastisch. Okee, het geluid was erg hard, maar er waren toch nog voldoende details te horen, ondanks de te harde bassen. Ik vind het fantastisch hoe ze de nummers weer compleet ontleden en opnieuw in elkaar zetten. Hiervoor kom je naar een optreden, niet voor het braaf nadoen van je plaat. Lion In A Coma viel hierdoor live wat tegen, die bleef aardig braaf. Slippi vond ik juist een van de hoogtepunten, juist omdat het zo anders was dan de plaatversie. What Would I Want Sky is trouwens een gloednieuw nummer ;)

      /   Reply  / 
  2. Joris Rietbroek Auteur

    Ik ben ook voor de experimenteerdrift, juist, maar het kwam er gisteren zeker in de eerste helft niet allemaal lekker uit, bij Fireworks lukte het wel helemaal, was meteen het beste moment van het concert imo.

      /   Reply  / 
  3. Freakystyle

    yep Fireworks was ook mijn hoogtepunt, niet alleen dat fantastische middenstuk, maar ook het bizarre intro.

      /   Reply  / 
  4. Freakystyle

    Guys Eyes inclusief intro vond ik trouwens wel minder geslaagd, maar dat vind ik sowieso niet zo’n sterk nummer.

      /   Reply  / 
  5. Erik

    Nice! Jammer dat ik er niet bij kon zijn. Ook jammer dat Pantha Du Prince helemaal buiten beschouwing gelaten wordt. Een erg goede dj imho.

      /   Reply  / 
  6. Mark

    Prima recensie! Geluid was veel te hard waardoor AC halverwege de weg raakte in de pompende klankenmoes, m.n. de bassen van Geologist waren veel te luid afgesteld. Zang was soms amper te verstaan. Gelukkig een revanche in de laatste drie kwartier, maar AC moet zich wel gaan afvragen wat belangrijker is: die doffe dancebeats of toch maar die wonderschone liedjes

      /   Reply  / 
  7. Lars

    Guys Eyes was briljant man. Die samenzang, prachtig. En Chores matig? Júist tof om te beginnen met het slome stuk en te eindigen met het snelle stuk. Maar goed, ik ben dan ook meer van de experimenten en het omgooien van nummers (ze bleven alsnog prima herkenbaar) dan het klakkeloos naspelen van de plaat. Fireworks was episch.

    Afijn, ieder zijn of haar ding, kan zeer goed begrijpen dat ‘net gewonnen fans (door MPP)’ teleurgesteld waren.

      /   Reply  / 
  8. Forexdor

    I couldn’t understand some parts of this article, but I guess I just need to check some more resources regarding this, because it sounds interesting.

      /   Reply  / 
  9. forexProde

    I think that your site is very interesting and nice. Good job !

      /   Reply  / 
  10. Tjeerd

    @Niels: je reageert op een review uit 2009, dus niet op het verslag van afgelopen week in 2011. Best relevant, lijkt me…

      /   Reply  / 
  11. Mirjam Von Bannisseht

    gniffel

      /   Reply  / 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>