Daar heb je nog eens een bandnaam die in het oog springt. The War On Drugs. Vrij naar de Amerikaanse strijd tegen verdovende middeltjes gevoerd door vele grijze mannen die natuurlijk nóóit iets hebben geprobeerd en die het land al enkele biljoenen heeft gekost, zonder daadwerkelijke effecten. Des te ironischer is het dat de muziek van deze Amerikaanse band uit Philadelphia wellicht ook het best genoten kan worden met een stevige joint of een paar paddo's achter je kiezen. Maar ook zonder onder invloed te zijn is het debuut Wagonwheel Blues vol psychedelische indiepop van begin tot eind zeer genietbaar.
De negen nummers op Wagonwheel Blues voelen stuk voor stuk tijdloos aan
en vallen op dankzij de dwingende dictie van zanger/gitarist Adam
Graduciel, ergens tussen een jonge Bob Dylan en Avey van Animal
Collective in. De vele lagen galmende, psychedelische gitaren en
repeterende melodieën doen de rest, met als hoogtepunten There Is No
Urgency (o jawel!) en het tien minuten lange Show Me The Coast.
Bezint eer ge begint, want deze ingrediënten maken deze debuutplaat van The War On Drugs, inkoppertje, gevaarlijk verslavend.
The War On Drugs speelt op vrijdag 8 augustus in Paradiso, Amsterdam en op zaterdag 9 augustus op het Zomerparkfeest in Venlo.
The War On Drugs – Buenos Aires Beach
Ook nog nooit gehoord van:
- King Khan And The Shrines
- Phosphorescent
- Miracle Fortress
- The Whigs
- Trouble Over Tokyo
- My Little Airport
- No Age
- Blaudzun
- De Staat
En ze spelen ook op 13 oktober in de Melkweg als support van The Hold Steady!
Pingback: Download: The War on Drugs – History of Plastic + NL Shows | Alternative