Album van de Week – The Arcade Fire – Neon Bible

Vergeet alle vervolgen op Britse debuutplaatjes van twee jaar terug. Want de met de meeste verwachtingen omringde plaat van 2007 is gearriveerd. Die is niet van een bandje dat zich Guns 'n Roses noemt, maar van The Arcade Fire uit Canada. De laatste jaren sloeg een debuutalbum niet zo spijkerhard in als hun Funeral uit 2004. Het is nog steeds een rijk geschakeerde popplaat, met tien bloedmooie, intense songs waar de bevlogenheid vanaf spat. Liedjes waarin de onvermijdelijke nasleep huist van van negen kort voor de opnames gestorven familieleden van de band. Het gaf Funeral een bijzondere sfeer mee, waarin zwaarmoedigheid en optimisme hand in hand gingen in emotionele, bloedmooie, soms bombastische popsongs. De razendenergieke optredens deden de rest en bezorgden de Canadezen direct een status aparte. In ieder geval voor mij persoonlijk.

Op Neon Bible, genoemd naar de debuutroman van John Kennedy Toole, lijken de sterfgevallen in de familie goeddeels verwerkt. Persoonlijk leed heeft plaatsgemaakt voor doemdenken over de staat van de wereld anno 2007, God vrezende mensen, oorlog en de vraag waar het allemaal met ons naar toe moet. Tekstschrijver en zanger Win Butler uit zijn zorgen in elf wederom gepassioneerde, intense nummers. Die zijn nog voller gepropt dan op het debuut, maar intussen is het optimisme dat op Funeral nog te horen was goeddeels verdwenen.

Win Butler (The Arcade Fire)"Mirror, mirrior on the wall, show me where the bombs will fall", horen we Butler met zijn karakteristiek getergde stem zingen in opening Black Mirror, waarin de zwarte spiegel de televisie is. In (Antichrist Television Blues) speelt een God vrezende man de hoofdrol die zijn dochter zo graag beroemd wil hebben als zingende superster (Oh, my little bird in a cage!). De tekst van Windowsill laat niets aan de verbeelding over: "Don't wanna fight in a holy war, don't wanna live in America no more  (…) World War III, when are you coming for me?" Hetzelfde geldt voor het opvallend spaarzame titelnummer: "Not much chance for survival if the Neon Bible is right."

Beslist geen licht verteerbare kost, inderdaad. Pretenties te over. Genoeg andere ambitieuze bands gaan onderuit als ze die niet waar kunnen maken. Niet The Arcade Fire, want deze groep méént het en dat hoor je in iedere seconde van de wederom intense, dwingende en steenrijk aangeklede popsongs. Een succesdebuut zorgt voor meer studiobudget van de platenmaatschappij, dus zijn alle registers open getrokken. Al kun je beter van kerkbudget spreken. De band betrok een kerkje in Quebec waar de meeste opnames werden gedaan. Naast het huis van echtpaar Win Butler en Régine Chassagne en een studio in Boedapest voor de koor- en orkestpartijen deed de band ook andere Canadese kerken aan. Zo weet je meteen waar dat oppermachtig klinkende kerkorgel in Intervention en afsluiter My Body Is A Cage vandaan komt.

Het al eerder gelekte Intervention, over de soldaat die strijdt in Irak, laat precies horen waar de zeven dames en heren van The Arcade Fire zo goed in zijn: een nummer in luttele minuten opbouwen naar een alles verzengende climax met de op de juiste momenten passages orkest en achtergrondzang erbij. Black Mirror, Ocean of Noise (blazers splijten de naargeestige song open) en het zo intiem beginnende Windowsill krijgen een soortgelijke behandeling. Ook de nieuwe jas van het oudere No Cars Go staat het nummer goed. Régine had altijd al een orkest met koor in haar hoofd toen ze het nummer ooit schreef en had eindelijk de middelen om de song naar haar wens uit te voeren.

Een ding mag duidelijk zijn: Neon Bible doorgrond je niet in twee of drie luisterbeurten. De muzikale rijkdom en de donkere toon eist meer geduld van de luisteraar dan pak ‘m beet de nieuwe Kaiser Chiefs. Maar ach, dat was bij Funeral eigenlijk ook het geval. Na een dikke tien keer luisteren durf ik te stellen dat Neon Bible het debuut op z'n minst evenaart. Wie weet hoe ik er over een maand over denk. De fans zijn natuurlijk allang voor de bijl, maar voor wie iets meer tijd nodig heeft: neem die tijd vooral. De beloning aan het eind is alleen maar groter. Het kan intussen bijna niet anders of The Arcade Fire schaart zich dankzij Neon Bible definitief in de galerij der groten. Het concert in Vredenburg van 2 april was alvast binnen de kortste keren uitverkocht.

Bekijk hier een liveuitvoering van Intervention in de Canterbury High School, Ottawa, Ontario.

Lees ook:
- The Arcade Fire onthult teksten van Neon Bible
- The Arcade Fire voor het zingen de kerk uit
- The Arcade Fire lekt stukje bij beetje
- The Arcade Fire komt naar Vredenburg

facebook share facebook share

4 Reacties // Reageer

4 thoughts on “Album van de Week – The Arcade Fire – Neon Bible

  1. Robert

    Van de week hoorde ik deze plaat voor het eerst en was er wat sceptisch over. Vandaag gaat hij voor de zesde keer in de repeat. Wat een plaat! Wordt per draaibeurt beter.

      /   Reply  / 
  2. Nigel

    FUCK THIS SHITBAND GN”R THE BEST MOTCHERFUCKERSSSSSSSSS FUCK YOU GUYS

      /   Reply  / 
  3. Joris

    Wat bewijst Nigel weer prachtig hoe lang de tenen zijn van G ‘n R-fans…

      /   Reply  / 
  4. j

    Bij deze is de enige redneck van Nederland die nog op iets van axl en zijn team huurlingen wacht gevonden.

      /   Reply  / 
  5. Pingback: Er broeit iets aan het Arcade Fire-front | Alternative

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>