Wie het verhaal The Hazards Of Love van The Decemberists te langdradig vindt, en al helemaal niet moet denken aan een drie uur durende show van Monsters Of Folk, heeft zaterdagavond laat op het Haagse Crossing Border nog een derde goede optie die ik zelf hoogstwaarschijnlijk ga missen. Op het Waterloo-podium is The Antlers een van de
Lees verder...Tijdens het luisteren naar een sampler met daarop de circa twintig komend weekend op London Calling spelende acts, valt opeens een zalig liedje van een bandje op met licht-shoegazende gitaren, een dromerige damesstem en een popmelodie om door een ringetje te halen. Tel daarbij op een smakelijk galmende sixtiespopsaus en een feelgood insteek zoals The
Lees verder...Al vroeg op de eerste Crossing Border-avond valt er een groot nieuw talent van onze Zuiderburen te bewonderen: de 22-jarige Gentenaar Bram Vanparys, schrijver van veelal ingetogen, korte liedjes vol knappe details, onder de naam The Bony King Of Nowhere. Zijn puntige debuutalbum Alas My Love van dit jaar valt op door de mooie zangmelodieën,
Lees verder...De tweede London Calling-editie dit jaar, zoals gebruikelijk in Paradiso, heeft meer eerder geziene gasten dan ooit op de bill staan: goede namen, dat wel met onder meer Wild Beasts, Jack Penate, Esser, A Place To Bury Strangers (USA) en Johnny Foreigner. Nieuwsgierig makende debutanten zijn er echter ook volop, het kwartet luisterend naar de grimmige naam Four Dead
Lees verder...Holy cow, wat hebben we hier? Opzwepende, naar hartenlust doorstampende country-, bluegrass- en folknummers in een hoog tempo, zonder dat het zo plat/feestelijk wordt als bij een Flogging Molly, maar met borden vol passie en doorleefde bezieling, gegoten in grootse, werkelijk prachtige liedjes. Dat is in het kort en op zijn meest jubelend omschreven de
Lees verder...In de meest cynische bui lijkt het luisteren naar debuut Gorilla Manor van vijfmansband Local Natives uit het zuiden van Californië wel op een ronde uit een popquiz, met de centrale vraag ‘hoeveel hippe, geprezen Amerikaanse en Canadese bands hoort u in dit totaalgeluid terug’? Maar daarmee zou je de liedjesschrijf- en arrangeerkunsten van deze
Lees verder...Vreemde instelling hoor, van die jongelingen van Daily Bread uit het Nederlandse Hoge Noorden. Nee, we zijn niet uitgenodigd, aldus de titel Well, You’re Not Invited van hun knetterende debuut. Maar luisteren doen we toch, eigenwijs als we zijn. En ja hoor: “You’re allowed to dance, you’re allowed to move!” zingt zangeres Kimberly zo dwingend
Lees verder...Het was in vroeger tijden, toen 3FM/Radio 3 nog wel eens door huize Rietbroek schalde, een vaste rubriekop die zender: ‘een plaat met een verhaal.’ Ook al heeft dit bandje uit San Francisco rond een zekere Christopher Owens de vrij anonieme, onmogelijk te googlen naam Girls en heet het debuut domweg ‘Album’, dit ‘Album’ heeft
Lees verder...De verleiding is de laatste tijd wel heel groot geweest om je compleet blind te staren op wat er aan spannende muziek komt uit de VS, en dan met name de New Yorkse wijk Brooklyn. Daar gebeuren de laatste tijd immers de spannende dingen, en niet meer zo zeer in het Verenigd Koninkrijk, na de Britpop-opleving
Lees verder...Het ‘versche’ in de titel van deze rubriek waarin de mooiste nieuwe muziek van eigen bodem wordt aangeprezen, slaat in dit geval niet zo zeer op de naam Awkward I zelf, maar vooral op diens langverwachte volwaardige debuut, I Really Should Whisper. Als Awkward i maakt Groninger Djurre de Haan alweer sinds 2000 muziek. Enkele EP’s waren er
Lees verder...Liefhebbers van ziedende gitaarherrie makende duo’s als No Age, Wavves en The Moi Non Plus die bovendien wel eens Pitchfork lezen, hadden Canadese tandem Japandroids wellicht al gespot. En worden thuis gillend enthousiast van volwaardig debuut Post-Nothing, dat afgelopen voorjaar al uitkwam in thuisland Canada en de Verenigde Staten. Post-Nothing is nu ook hier uit
Lees verder...Zouden deze Schotten uit Glasgow dáárom van die rusteloze, soms knap nijdig uitbarstende indierock maken? Zijn ze zo teleurgesteld, omdat ze niet hebben gekregen wat hen blijkbaar wel beloofd was? Wat zou het: mogelijk hebben de vier jongens die We Were Promised Jetpacks vormen helemaal geen ‘jetpack‘ nodig om de wereld rond te vliegen. En
Lees verder...Wellicht dat de naam Corbelijn op korte termijn niet alleen meer aan het personage Maarten Corbelijn uit Willem van Toorn’s roman ‘Stoom’ doet denken? Onder deze naam maken Ron Valeri (gitaren, toetsen), Jean-Marie Tournier (zang) en Norbert de Jong (drums) uit Delft sinds het einde van 2005 ingetogen, veelal akoestische liedjes, waarin met succes wordt
Lees verder...Liefhebbers van verstilde, spontaan kippenvel opwekkende indiefolkpop op z’n Bon Iver’s, Low Anthem’s of z’n intiemere Sigur Rós’ zonder de vulkanische uitbarstingen, doen er verstandig aan de muziek van Groningse band The Black Atlantic liever nog vandaag dan morgen in de armen te sluiten. Sinds afgelopen week is prachtig debuutalbum Reverence For Fallen Trees online verschenen, een plaat met een
Lees verder...Kitty, Daisy & Lewis Durham vormen een bijzonder geval van de gemiddeld jongste band op het festival die de oudste muziek speelt. Nu ja, die eeuwenoude keelklanken van het Chinees/Mongoolse Hanga voor het gemak even buiten beschouwing gelaten. Zussen en broer Kitty (16) Daisy (21) & Lewis (19) zijn dankzij hun ouders opgegroeid met jaren
Lees verder...