Blood On The Keyboard. Zo had zanger/pianist Ben Folds zijn nieuwe cd bijna genoemd, vrij naar Bob Dylan's echtschedingsplaat Blood On The Tracks uit 1975. De 41-jarige Folds heeft zijn eigen scheiding net achter de rug, vandaar. Toch is de titel uiteindelijk Way To Normal geworden: dit derde solo-album van de Amerikaanse singer/songwriter op piano, in vroeger tijden voorman van zijn trio Ben Folds Five, komt uit op 30 september. Lees verder →

David Sitek van New Yorkse band TV On The Radio was het afgelopen jaar zo druk met het produceren van dat rampzalige misbaksel van Scarlett Johansson, dat ik me bezorgd bleef afvragen hoe het toch met TV On The Radio zélf zou zijn. Want wie is er na meesterwerk Return To Cookie Mountain van twee jaar terug nu niet benieuwd naar nieuw werk van deze tamelijk uniek klinkende en ogende band? Maar zie: op 23 september komt de nieuwe plaat Dear Science, uit (met komma). Direct daarna volgt een Amerikaanse tournee.  Lees verder →

De belofte was er met de twee vorige sterke albums Tell Me What's New en Escapades steeds al, maar nu lijkt de groeiende populariteit van het Utrechtse GEM steeds verder door te zetten. In ieder geval in Nederland, waar vorige single Look goed door radiostations werd opgepikt en nieuwe single Blisters (met video) van derde plaat New vast hetzelfde lot beschoren is. Bovendien staat er komende herfst een uitgebreide nieuwe clubtournee op de agenda en doet de band met 3FM een actie waarbij Lowlandsgangers een optreden van de band in hun eigen tentje kunnen winnen. Lees verder →

Ook al bestond Primal Scream aan het begin van de 21ste eeuw ook alweer een jaartje of 15, plotsklaps kwam de grillige, eigenzinnige Schotse band rond Bobby Gillespie met de sterkste, gemeenste albums op de proppen die de band maakte. Dat zijn de nog altijd ziedende platen XTRMNTR (2000) en Evil Heat (2002), waarop bikkelharde noiserock vol cirkelzaag-gitaren en gemene, sleazy elektronica genadeloos clashten tot zeldzaam intense, bezeten en dansbare elektropunk. In dat licht was Riot City Blues uit 2006 als 'gewone', maar nog steeds aardige rockplaat een stapje terug. Helaas weet Primal Scream op het negende studio-album Beautiful Future niet helemaal waar het allemaal naar toe moet.  Lees verder →

New Yorkse muzikanten: ze bemoeien zich zelden met een discipline of band. Vraag dat maar aan de leden van Sonic Youth, meneer Jon Spencer, enkele kereltjes van The Strokes of aan heftig artrock-trio Yeah Yeah Yeahs. De beloofde derde plaat van deze band laat zeker nog even op zich wachten, nu podiumtijgerin annex zangeres Karen O. een nieuw bandje begonnen is met een naam waar je van opkijkt: Native Korean Rock And The Fishnets.  Lees verder →

Holy cow… een fan van mash up-alleskunner Girl Talk met zeeën van tijd teveel is begonnen met het maken van videoclips bij de tracks op Feed The Animals, het vierde, gratis te downloaden album van Girl Talk waarop tal van op papier onverenigbare liedjes en stijlen op een weergaloze manier aan en door elkaar gemixed worden tot een vanzelfsprekend, vloeiend geheel. YouTube-user Bunny Greenhouse is in z'n vrije uurtjes nog druk bezig om bij het hele album van een uur een grote video-mash up te creëren. Hij is alvast weergaloos bezig en we wensen 'm veel succes met de rest. Lees verder →

Voormalig Blur-frontman Damon Albarn lijkt momenteel niet geïnteresseerd in het spelen in een band. Na The Good, The Bad And The Queen van vorig jaar, heeft hij heeft een nieuw project op stapel staan genaamd Carousel, wederom met kunstenaar/tekenaar Jamie Hewlett. Met hem creërde Albarn eerder succesvolle tekenfilmband Gorillaz en de hieraan verwante heuse opera Monkey: Journey To The West. Carousel belooft een film- en podiumproject in een te worden, waarvoor Albarn al zo'n 70 liedjes neergepend zou hebben. Lees verder →

In thuisland België en Nederland wist de vanuit Antwerpende opererende Nederlander Joost Zweegers onder de naam Novastar flinke populariteit te vergaren, dankzij z'n albums Novastar (2000) en Another Lonely Soul (2004). Na wederom een lange stilte en uitgestelde release en clubtournee (ook een Pinkpop-optreden afgezegd), keert Novastar dit jaar eindelijk terug. Een nieuw album dat nog geen titel heeft, verschijnt op 26 september via EMI, waarna Novastar weer de clubs in gaat voor optredens, ook in Nederland. Behalve dat de plaat in Brussel is opgenomen en in New York is gemixed, valt er weinig over te vertellen: enkele beelden en wat geluid sieren man's website, maar informatie geven, ho maar. Lees verder →

Engelse veteranenband Wire maakte zichzelf eind jaren zeventig al onsterfelijk met de trits klassiekers Pink Flag, Chairs Missing en 154. Pink Flag verscheen middenin de punktijd, klonk minstens voor de helft als een punkalbum, maar bleek stiekem stukken slimmer en venijniger in elkaar te zitten. Het is een voorloper van iets dat we nu artrock zouden noemen. Meer pop en experiment volgden op Chairs Missing en 154, waarna de band een stille dood stierf. Verscheidene malen keerde Wire nog terug (oa. in de jaren tachtig), maar het halleluja-gevoel keerde pas in 2003 weer terug, na twee bikkelharde Read And Burn-EP's, het meesterlijke album Send en de hierop oorverdovende, waanzinnig strakke concerten. Na een derde Read and Burn-EP is er nu Object 47, genoemd naar de 47ste release van de band. Is de muziek geïnspireerder dan de titel? Lees verder →

Na Strokes-gitarist Albert Hammond Jr., die net z'n matige tweede solo-album ‘¿Cómo Te Llama?' uit heeft, is ook Strokes-drummer Fabrizio Moretti in een zijproject gestapt, met zijn nieuwe vriendinnetje genaamd Binki Shapiro. Ja, zo heet ze echt. Little Joy is vooralsnog de naam van het bandje, waarin ook de Braziliaanse gitarist Rodrigo Amarante te vinden is, die eerder in Los Hermanos speelde. Een debuutalbum kunnen we aanstaande herfst verwachten op Rough Trade. Lees verder →

De leukste indie-verrassing uit de States van vorig jaar, Blitzen Trapper, geeft ons nauwelijks kans om bij te komen. In september alweer brengt de band uit Portland, Oregon een vierde album uit. Hoezee! Furr heet de opvolger van het tamelijke briljante Wild Mountain Nation, dat dankzij Sub Pop en de Konkurrent in het voorjaar van 2007 ook hier verscheen. Volgens Pitchfork kunnen we meer piano verwachten op Furr en is de muziek bij elkaar geschreven tijdens de tournees na Wild Mountain Nation, toen de band ook in Nederland enkele keren te zien was. Lees verder →

Hela, hola, na een lange voorbereidingstijd opeens helemaal vernieuwd en veranderd: het uiterlijk van muzikale netwerksite Last.FM. Flink smooth en gelikt, nog even wennen, dus niet direct overzichtelijker voor mijn gevoel. Al kun je nu wel veel makkelijker in de charts bekijken (met een luttele muisklik) welke artiesten of nummers jij zelf of iemand anders in de laatste drie weken, drie maanden, zes maanden of het laatste jaar hebt afgespeeld. Verder staan al je vrienden, musical neighbours, shouts (in hyvestaal: krabbels), concerten en festivals en groepen waarvan je lid ben op een andere plek in de lay-out. Je shouts helemaal onderaan lijkt me niet direct een verbetering. Lees verder →

Nauwelijks bekomen van de reünie-optredens van Rage Against The Machine op Pinkpop en in Antwerpen, of voorman Zach de la Rocha is alweer met een nieuw project bezig. One Day As A Lion heet zijn nieuwe band, waarin voormalig Mars Volta-drummer Jon Theodore de belangrijke, vette ritmische rol in speelt. Op 22 juli volgt er een eerste, titelloze EP van One Day As A Lion met vijf nummers via het Anti-label. Het eerste voorproefje getiteld Wild International is al te beluisteren via MySpace. Lees verder →